Strandjutter op Ameland

   
 
DE STRANDJUTTER
Het beroep van strandjutter
Strandjutters zijn verzamelaars. Ze speuren het strand af op zoek naar bruikbare of waardevolle spullen. Dat kan van alles zijn: kratten van een vissersboot, kostbare fossielen, drijfhout of flessenpost. Echte strandjutters gaan er speciaal voor naar het strand, het liefst bij onstuimig weer. Dan is de kans het grootst dat er wat bijzonders aanspoelt. Langs de vloedlijn is de kans het grootst dat er iets te vinden is. Dat is lijn waar het water tijdens vloed de hoogste stand bereikt. Als het eb wordt, blijven juist daar veel spullen achter. Vroeger was het strandjutten een manier om wat extra geld te verdienen. De aangespoelde spullen werden gebruikt als bouwmateriaal of brandhout, of werden verkocht. De rampen die op zee gebeurden, waren voor de jutters zo een bron van inkomsten. Elk dorp aan zee had wel een paar strandjutters. Ze probeerden elkaar voor te zijn als er iets te halen viel op het strand. De jutters gebruikten vaak paarden om de gevonden spullen te dragen. Meestal waren dat Shire’s, een Engels paardenras.

 

Der Strandräuber

 

Der Beruf des Strandräubers 

Strandräuber sind Sammler. Sie suchen den Strand nach brauchbaren Dingen ab. Das kann alles sein: Kisten von einem Fischerboot, kostbare Fossilien, Treibholz oder Flaschenpost. Echte Strandräuber gehen dafür extra zum Strand, am liebsten bei stürmischem Wetter. Dann ist die Chance am größten, dass etwas Besonderes angespült wird. Entlang der Flutlinie ist es am wahrscheinlichsten etwas zu finden. Das ist dort, wo das Wasser während der Flut am höchsten steht. Wenn es Ebbe wird, bleiben dort die meisten Sachen liegen. Früher war Strandräubern eine Möglichkeit, um zusätzlich an Geld zu kommen. Die angespülten Dinge wurden als Baumaterial oder Brennholz verwendet oder sie wurden verkauft. Die Schiffsunglücke waren somit für die Strandräuber eine Einnahmenquelle. Jedes Dorf am Meer hatte ein paar Strandräuber, die jeweils versuchten, schneller als die anderen Strandräuber am Strand zu sein, wenn es dort etwas zu holen gab. Die Räuber waren oft mit Pferden unterwegs, die die Fundsachen tragen mussten. Meistens waren es Shire Horses, eine englische Pferderasse.

De zee geeft en de zee neemt
Vroeger leefden in Nederland veel meer mensen van de visserij dan tegenwoordig. Er waren nog echte vissersdorpen waar alle mensen van de visserij leefden. De mannen gingen met hun vissersboot eropuit en bleven soms wekenlang weg. In die tijd was het leven op zee veel zwaarder. De vissers hadden lang niet zoveel apparatuur als tegenwoordig. Het uitzetten van netten en het binnenhalen en schoonmaken van de vis deed men met de hand. Als er wat gebeurde op zee, konden de vissers niet zo gemakkelijk hulp inroepen. Door storm en slecht weer vergingen er veel meer schepen op zee dan nu. Voor de vissers hoorde dat bij hun leven. Een spreekwoord dat de vissers vaak gebruikten luidt: de zee neemt en de zee geeft. Ook strandjutters hoor je vaak spreken over de dingen die de zee heeft ‘gegeven’. Ze geven de zee daarmee een menselijke eigenschap. Voor mensen die altijd op of aan de zee hun werk doen, is de zee misschien ook wel als een mens. Let er maar eens op als je strandjutters, vissers of mensen van de reddingsbrigade hoort praten.

Das Meer gibt und das Meer nimmt

 

Früher lebten in den Niederlanden mehr Menschen von der Fischerei als heute. Es gab noch richtige Fischersdörfer, in denen alle Menschen damit ihr Geld verdienten. Die Männer fuhren mit ihren Fischkuttern raus aufs Meer undblieben manchmal wochenlang draußen. Zu der Zeit war das Leben auf See viel schwerer. Die Fischer hatten längst nicht so viel Ausrüstung wie heute. Das Aussetzen und Einholen der Netze sowie das Ausnehmen der Fische erfolgte per Hand. Falls etwas unterwegs passierte, konnten die Fischer nicht so einfach um Hilfe rufen. Aufgrund von Stürmen und Schlechtwetter gingen viel mehr Schiffe unter als heutzutage. Für die Fischer gehörte das zu ihrem Leben dazu. Ein gebräuchliches Sprichwort der Fischer lautete deshalb: das Meer gibt und das Meer nimmt. Auch Strandräuber reden häufig davon, dass das Meer ihnen etwas gegeben hat und geben ihm so eine menschliche Eigenschaft. Für Menschen, die immer auf oder am Meer arbeiten, ist es vielleicht so etwas wie ein Mensch. Achten Sie mal darauf, wenn Sie Gespräche unter Strandräubern, Fischern oder Seenotrettern mitbekommen 

 

Jutters van nu
Tegenwoordig is strandjutten geen echt beroep meer, maar een hobby. De weinige strandjutters die er in Nederland nog zijn, struinen niet alleen het strand af naar bruikbare spullen. Bij de strandjutters van nu kun je ook een kijkje gaan nemen. Volwassenen en kinderen kunnen een ritje langs het strand maken, meedoen aan een juttersspeurtocht of een kijkje nemen in een van de strandjuttersmusea. Op Ameland is er het landbouw en juttersmuseum Swartwoude in Buren.
 

Strandräuber von heute

 

Heutzutage ist Strandräubern kein Beruf mehr, sondern ein Hobby. Die wenigen Strandräuber, die es in den Niederlanden noch gibt, suchen nicht nur den Strand nach brauchbaren Dingen ab. Bei ihnen kann man auch einen Einblick bekommen. Kinder und Erwachsene können mit ihm am Strand entlangfahren, sich mit ihm auf Suche begeben und sich seine Funde im Strandräubermuseum ansehen. Auf Ameland gibt es das Ackerbau- und Strandräubermuseum Swartwoude in Buren
Er is ook een juttersvereniging op Ameland